نرم افزار چيست؟

نرم افزار

نرم افزار مجموعه اي از دستورالعمل ها، داده ها يا برنامه هايي است که براي کنترل رايانه ها و انجام وظايف خاص استفاده مي شود.

اين برعکس سخت افزاري است که جنبه هاي فيزيکي يک کامپيوتر را توصيف مي کند.

نرم افزار يک اصطلاح کلي است که براي اشاره به برنامه ها، اسکريپت ها و برنامه هاي در حال اجرا بر روي يک دستگاه استفاده مي شود.

مي توان آن را به عنوان بخش قابل تعويض رايانه در نظر گرفت، در حالي که سخت افزار جزء جدايي ناپذير آن است.

دو دسته اصلي نرم افزارها نرم افزارهاي کاربردي و سيستمي هستند. برنامه نرم افزاري است که نياز خاصي را برآورده مي کند يا وظايفي را انجام مي دهد.

نرم افزار سيستم براي اجراي سخت افزار کامپيوتر طراحي و برنامه زير مجموعه کلي دارند ماننده پلاگين ها, فونت و  که مي توانند در طبقه بالا اجرا شوند.

انواع ديگر نرم افزارها شامل نرم افزارهايي است که ابزارهاي برنامه نويسي مورد نياز توسعه دهندگان نرم افزار را فراهم مي کند. ميان افزاري که بين نرم افزار سيستم و برنامه ها قرار دارد.

و نرم افزار درايور که دستگاه هاي کامپيوتري و لوازم جانبي را مديريت مي کند.

نرم افزارهاي اوليه براي رايانه هاي خاصي نوشته مي شد و همراه با سخت افزاري که روي آن اجرا مي شد فروخته مي شد.

در دهه 1980، فروش اين نرم افزار روي فلاپي ديسک و بعداً روي سي دي و دي وي دي آغاز شد. امروزه اکثر نرم افزارها مستقيماً از طريق اينترنت خريداري و دانلود مي شوند.

نرم افزار را مي توان در وب سايت هاي ارائه دهندگان خدمات يا ارائه دهندگان خدمات يافت.

نمونه ها و انواع نرم افزارها

از ميان دسته هاي مختلف نرم افزار، رايج ترين انواع آن شامل موارد زير است:

نرم افزار کاربردي. رايج ترين نوع نرم افزار، نرم افزار کاربردي، بسته نرم افزاري کامپيوتري است که عملکرد خاصي را براي يک کاربر يا در برخي موارد براي برنامه ديگري انجام مي دهد.

مثلا نرم افزار افترافکت در زمينه متحرک سازي فعاليت دارد.

برنامه مي تواند مستقل باشد يا مي تواند گروهي از برنامه ها باشد که برنامه را براي کاربر اجرا مي کنند.

نمونه هايي از برنامه هاي کاربردي مدرن عبارتند از مجموعه هاي اداري، نرم افزارهاي گرافيکي، پايگاه هاي داده و برنامه هاي مديريت پايگاه داده، ايده ها , مرورگرهاي وب، واژه پردازها، ابزارهاي توسعه نرم افزار، ويرايشگرهاي تصوير و پلت فرم هاي ارتباطي.

سيستم نرم افزار. اين نرم افزارها براي اجراي برنامه هاي کاربردي و سخت افزار کامپيوتر طراحي شده اند.

نرم افزار سيستم، فعاليت ها و عملکردهاي سخت افزار و نرم افزار را هماهنگ مي کند.

علاوه بر اين، بر عملکرد سخت افزار کامپيوتر نظارت مي کند و محيط يا بستري را براي عملکرد انواع نرم افزارهاي ديگر فراهم مي کند.

سيستم عامل بهترين نمونه نرم افزار سيستم است. تمام برنامه هاي کامپيوتري ديگر را مديريت مي کند.

نمونه‌هاي ديگر نرم‌افزار سيستم عبارتند از ميان‌افزار، مترجم‌هاي زبان کامپيوتر و ابزارهاي کمکي سيستم.

نرم افزار درايور

اين نرم افزار که به عنوان درايورهاي دستگاه نيز شناخته مي شود، اغلب نوعي نرم افزار سيستمي محسوب مي شود.

درايورهاي دستگاه، دستگاه ها و لوازم جانبي متصل به رايانه را کنترل مي کنند و به آنها اجازه مي دهند وظايف خاص خود را انجام دهند.

هر دستگاه متصل به يک کامپيوتر حداقل به يک درايور دستگاه براي کار کردن نياز دارد.

مثال‌ها شامل نرم‌افزاري است که با هر سخت‌افزار غير استاندارد، از جمله کنترل‌کننده‌هاي بازي ويژه، و همچنين نرم‌افزاري که به شما امکان مي‌دهد از سخت‌افزار استاندارد مانند درايوهاي USB، صفحه‌کليد، هدفون و چاپگر استفاده کنيد، ارائه مي‌شود.

نرم افزار متوسط. اصطلاح ميان‌افزار نرم‌افزاري را توصيف مي‌کند که واسطه بين نرم‌افزار کاربردي و سيستمي يا بين دو نوع مختلف نرم‌افزار کاربردي است.

به عنوان مثال، ميان افزار به ويندوز مايکروسافت اجازه مي دهد تا با Excel و Word ارتباط برقرار کند.

همچنين براي ارسال درخواست کار از راه دور از يک برنامه کاربردي در رايانه اي که يک نوع سيستم عامل دارد به يک برنامه روي رايانه با سيستم عامل ديگر استفاده مي شود. همچنين به برنامه هاي جديد اجازه مي دهد با برنامه هاي قديمي کار کنند.

برنامه اي براي برنامه نويسي برنامه نويسان کامپيوتر از نرم افزار براي نوشتن کد استفاده مي کنند.

نرم افزارها و ابزارهاي برنامه نويسي به توسعه دهندگان اين امکان را مي دهند که برنامه هاي ديگر را طراحي، بنويسند، آزمايش کنند و اشکال زدايي کنند.

نمونه هايي از نرم افزارها عبارتند از کامپايلر، کامپايلر، ديباگر و مفسر.

نرم افزار چگونه کار مي کند؟

همه نرم افزارها دستورالعمل ها و داده هاي مورد نياز براي کار و رفع نيازهاي کاربر را ارائه مي دهند. با اين حال، دو نوع مختلف - کاربردي و سيستمي - متفاوت عمل مي کنند.

نرم افزار کاربردي

نرم افزار کاربردي از برنامه هاي زيادي تشکيل شده است که عملکردهاي خاصي را براي کاربران نهايي انجام مي دهد، مانند نوشتن گزارش و مرور وب سايت ها.

برنامه ها همچنين مي توانند وظايفي را براي ساير برنامه ها انجام دهند. برنامه هاي کامپيوتري نمي توانند به تنهايي اجرا شوند. کار آنها به سيستم عامل کامپيوتر و همچنين ساير برنامه هاي سيستم کمکي نياز دارد.

اين برنامه هاي دسکتاپ بر روي کامپيوتر کاربر نصب مي شوند و از حافظه کامپيوتر براي انجام وظايف استفاده مي کنند.

آنها فضاي روي هارد کامپيوتر شما را اشغال مي کنند و نيازي به اتصال به اينترنت ندارند.

با اين حال، برنامه هاي دسکتاپ بايد اامات دستگاه هاي سخت افزاري را که روي آن اجرا مي شوند، برآورده کنند.

از سوي ديگر، برنامه هاي کاربردي وب براي کار فقط به دسترسي به اينترنت نياز دارند.

نرم افزار هاي مختلف در جاهاي گوناگون استفاده مي شوند مثلا نرم افزار فتوشاپ در طراحي لوگو و اديت تصاوير و بقيه بخش هاي گرافيکي استفاده مي شود.

آنها براي کار به سخت افزار و نرم افزار سيستم متکي نيستند. به اين ترتيب، کاربران مي توانند برنامه هاي وب را از دستگاه هايي که داراي مرورگر وب هستند اجرا کنند.

از آنجايي که اجزاي مسئول عملکرد برنامه بر روي سرور قرار دارند، کاربران مي توانند برنامه را از ويندوز، مک، لينوکس يا هر سيستم عامل ديگري اجرا کنند.

سيستم نرم افزار

نرم افزار سيستم بين سخت افزار کامپيوتر و نرم افزار کاربردي قرار دارد.

کاربران مستقيماً با نرم افزار سيستم ارتباط برقرار نمي کنند زيرا در پس زمينه اجرا مي شود و عملکردهاي اساسي رايانه را پردازش مي کند.

اين نرم‌افزار سخت‌افزار و نرم‌افزار سيستم را هماهنگ مي‌کند تا کاربران بتوانند يک اپليکيشن سطح بالا را براي انجام اقدامات خاصي اجرا کنند.

نرم افزار سيستم هنگام بوت شدن سيستم کامپيوتري اجرا مي شود و تا زماني که سيستم روشن شود به کار خود ادامه مي دهد.

جدول مقايسه سيستم و نرم افزار کاربردي

در اينجا تفاوت هاي اصلي بين نرم افزار سيستم و نرم افزار کاربردي وجود دارد.

طراحي و پياده سازي

چرخه حيات توسعه نرم افزار ساختاري است که مديران پروژه از آن براي توصيف مراحل و وظايف مرتبط با توسعه نرم افزار و هويت برند استفاده مي کنند.

اولين گام در چرخه عمر طراحي، برنامه ريزي تلاش و به دنبال آن تحليل نيازهاي افرادي است که از نرم افزار استفاده خواهند کرد و ايجاد اامات دقيق.

پس از تجزيه و تحليل نيازهاي اوليه، مرحله طراحي با هدف نشان دادن چگونگي برآورده کردن اين نيازهاي کاربر است.

مرحله بعدي پياده سازي است، جايي که توسعه دهندگان نرم افزار را تکميل و سپس تست مي کنند.

مرحله تعمير و نگهداري شامل کليه وظايف مورد نياز براي نگهداري سيستم مي باشد.

طراحي نرم افزار شامل توصيفي از ساختار نرم افزاري که قرار است پياده سازي شود، مدل هاي داده، رابط هاي بين اجزاي سيستم و الگوريتم هاي بالقوه اي است که توسط مهندس نرم افزار استفاده خواهد شد.

فرآيند طراحي نرم افزار نيازمندي هاي کاربر را به فرمي تبديل مي کند که برنامه نويسان مي توانند از آن براي رمزگذاري و پياده سازي نرم افزار استفاده کنند.

مهندسان نرم افزار طراحي نرم افزار را به طور مکرر توسعه مي دهند، جزئيات را اضافه مي کنند و طراحي را در حين توسعه تنظيم مي کنند.

انواع مختلف طراحي نرم افزار شامل موارد زير است:

طراحي معماري. اين يک پروژه بنيادي است که ساختار کلي سيستم، اجزاي اصلي آن و روابط متقابل آنها با يکديگر را از طريق ابزارهاي طراحي معماري تعريف مي کند.

طراحي سطح بالا اين دومين سطح از طراحي است که بر چگونگي پياده سازي سيستم همراه با تمام اجزاي آن در قالب ماژول هاي پشتيباني شده توسط پشته نرم افزار تمرکز دارد. طراحي سطح بالا رابطه بين جريان داده و ماژول ها و عملکردهاي مختلف سيستم را توصيف مي کند.

طراحي دقيق و با جزييات.

اين سطح سوم از طراحي بر روي تمام جزئيات پياده سازي مورد نياز براي يک معماري معين تمرکز مي کند.

نمودار چرخه عمر توسعه نرم افزار

شش مرحله اصلي توسعه نرم افزار را بياموزيد.

نحوه حفظ کيفيت نرم افزار

کيفيت نرم افزار زماني اندازه گيري مي شود که نرم افزار نيازمندي هاي کاربردي و غير کاربردي خود را برآورده کند.

مجوز نرم افزار و پتنت

مجوز نرم افزار يک سند اام آور قانوني است که استفاده و توزيع نرم افزار را محدود مي کند.

نرم افزار چيست؟